dinsdag 5 november 2024







Vakantie Denemarken 2024.


Mijn man stippelt graag reisjes uit en stelde voor om naar
 Denemarken af te reizen, om een gedeelte van de Margrietroute 
daar te volgen.   De Margrietroute loopt door heel Denemarken 
en komt langs de mooiste binnenwegen en toeristische plekjes.
Het bijbehorende bestelde boekje, bood genoeg vertier aan, 
zodat we zondagmorgen 11 augustus 
richting Bremerhaven vertrokken voor onze eerste overnachting



 Nadat we ons geïnstalleerd hadden op een havencamperplaats, 
zijn we een leuke wandeling gaan maken langs de kade.

Mijn lief  attendeerde me op een restaurant
met de naam FISCHKAI: 
"Zullen we daar straks een lekker visje gaan eten?"  
Verderop waren in oude pandjes diverse restaurants en zagen we 
de gasten op het terras lekker een visje smikkelen.
Maar niet voor ons, want wij hadden De Fischkai op het oog.

Een kraampje met sieraden kon ik niet zo maar voorbijgaan.
Gelukkig heb ik een geduldige man, want ik 
kon maar geen keuze maken. 
Gelukkig kwam ik er uit en koos ik er eentje uit 
met vierkante steentjes, die past bij mijn ander armbandje.


Nadat we uitgekeken waren, op naar "ons" restaurant de Fischkai.
Maar tot onze verbazing kwamen we er achter, dat er geen enkele vissoort op het menu stond.  Wel dat Fischkai, tevens de naam van de kade was. Weer terug naar de vele restaurants, 
zonder het woord Fischkai op de gevel. Maar wèl op het menu!  
Wat hebben genoten van kibbeling, friet en rauwkost!

Maandagmorgen 12 augustus startte mijn lief om ongeveer tien uur de camper en vertrokken we via de 4baansweg en later een landweggetje richting de pond over de Elbe.  
Ongeveer 25 minuten wachten; de overtocht nam ongeveer dezelfde tijd in beslag.

        
                                                     
In Tonder, vlak over de grens met Duitsland, 
(Tonder met een schuin streepje door de o) wachtte ons een mooie kampeerplek, vlak bij een sportveld, 
met zicht op sportende kinderen in de verte.  
's Avonds Tonder, de oudste handelsstad van Denemarken bezichtigd. De puntgevelhuizen met hun karakteristieke erkers zijn het bezichtigen waard. Ook de fraaie voordeuren van de deftige huizen,
die opvallen door de meesterlijk bewerkte deuren.
                                        
    
                                               

De volgende dag rustig aangedaan en gefietst naar het centrum en heerlijk glutenvrijbrood op de kop getikt. De temperatuur was aangenaam warm: ongeveer 27 graden Celsius. 
Onze dochter met gezin verblijft in Spanje met 37 graden.
 In Nederland staat de thermometer op 31. Dus wij boffen. Later de benenwagen genomen, want Tonder is te leuk om genoegen te nemen met maar één keer bezichtiging.
 Ook de leuke winkelstraat verdient dit. ;-)

                                                      
                                                 
                                                


                                                 

Woensdag 14 augustus stond het eiland Romo,( weer met doorgestreepte o's. - ; )  op het programma. Dit eiland is via een dam van bijna 10 km in 1948 verbonden met het vaste land. Bovendien ligt Romo in het Nationaal Park De Waddenzee. (Vadehavet)
Het eiland zelf heeft het breedste strand van Noord-Europa en je mag het strand daar betreden. Dat lieten we ons geen twee keer zeggen.  Dit resulteerde in een middagje heerlijk strandleven, pootje baden en met heerlijk uitzicht op 
bijzondere oude auto's, èn vele 1 pk's.
                                          


                                                                                         

Marskcamp camperplaats op de vaste wal, 
werd onze volgende overnachting. 
Maar wat een gedoe, voordat je de ontzettend grote, mooie camperplaats kon oprijden.
Via een zuil werd je geacht jezelf te laten registreren. 
Maar o, wat was dat ingewikkeld, maar gelukkig kwamen we eruit en via een chipkaart kregen we de hefboom omhoog.
Een mooie plek, naast ons landgenoten, die ons begroeten met: 
"Je hoeft geen Engels te spreken" 
en aan de andere kant een Italiaans gezin. 

Na het eten, richting de ingang en de Marsk Tower.
Als je de 25 meter hoge uitzichttoren beklimt, 
sta je 36 meter boven zeeniveau. 
Helaas gesloten, daarom een leuke tuin bekeken.
   

                                                      
  
                                                  

De volgende dag, donderdag 15 augustus naar het oudste stadje van Denemarken, Ribe. Aangekomen op een parkeerplaats, 
ontdekte mijn lief, dat de remmen oververhit waren. 
Gelukkig bleek achteraf na afkoeling, dat de remmen nog geheel intact waren en hoefden wij geen garage te bezoeken. 
Ribe is ons redelijk bekend, want vorig jaar op onze terugreis uit Noorwegen hebben we dit bijzondere stadje ook al bezocht. Want leuk blijft het. Een gezellig winkelstraatje doorgelopen, dat zoals vele andere knusse straatjes, omhoog loopt naar de Domkerk. 
Een gebouw in verschillende stijlen. 
Oeroude fresco's en moderne schilderijen.
  Een kerk met drie totaal verschillende torens. 


                                                 


gekochte rok in Ribe moet geshowd worden

Esbjerg, onze volgende pleisterplaats. 
De navigatie verwees ons door het enorme havengebied.
Esbjerg is nu grootste Deense vissershaven, containerhaven, veerhaven en offshore haven.
Daarnaast heeft Esbjerg momenteel het grootste windturbinepark 
van de wereld, las ik in het Margriet route boekje. 
Bovendien haalt Denemarken 50% van hun energie uit wind- en zonne-energie. Ik ben altijd trots op een (klein) land, 
dat zich positief op de kaart zet.


's Avonds lekker aan de wandel door grindpaden en duinen naar de Deense Waddenzee. Niet echt een strand om pootje te baden en te zonnen, maar wel een plek om te kitesurfen. Onderweg kwamen we, gelukkig wel achter prikkeldraad, Schotse Hooglanders tegen. Indrukwekkend, die ruige koeien met imposante horens.



krabbetjes tussen de stenen

 happy stone gevonden in de duinen


De Esbjerg Camping is een gezellige familie camping.
Heel geschikt voor jonge kinderen, vanwege het speel- en sportpark en geitjes, die daar omheind rondhuppelen. Ook het zwembad is natuurlijk in trek bij de jonge gastjes. Om 16.00 komt het treintje Futtie van stal en mogen de allerkleinsten een rondje rijden.

ook zo lief: een soort ANWB kinderauto 

 
Het treintje Futtie
 
Het treintje Futtie

Vrijdagmiddag 16 augustus, toen het droog werd, op de fiets de omgeving van Esbjerg verkend, eerst langs het strand, waar we vier witte, nogal uit de kluiten geschoten mannen tegen kwamen. Deze sculpturen zijn daar geplaatst in 1994 vanwege het 100 jarig bestaan van de onafhankelijke gemeente Esbjerg. 



 De winkelstraat is zo leuk, omdat er ook diverse spelen staan opgesteld, zelfs een zandbak, waar druk gebruik van gemaakt werd, door het kleine grut.


Deze gezellige stenen huisjes kwamen we ook vaak tegen in Noorwegen. Zo cute!


Zaterdag ons boeltje weer ingepakt richting Sondervig.  Onderweg afgeweken van de Margrietroute en Blavand, een plaatsje aan de kust bezocht. Achteraf viel dit wat tegen, maar wel een gezellige winkelstraat met allerlei kraampjes. Ook een armbanden kraam, tuurlijk heb ik daar tussen de armbandjes gesnuffeld. 


Een prachtig heidegebied via een grindpad doorgereden. We verbaasden ons over de vele paars-rode heide. In ons land verdwijnt helaas op sommige plekken de heide.
Ook veel bloeiende en tegelijkertijd bottels van de rimpelroos.




De gehele weg van Nymindegab tot Sondervig loopt over
Holmsland kit. In 1931 groef men het Hvide Sande kanaal met bijbehorende sluis midden door de landtong om een zeeverbinding tussen het Ringkobing Fjord en de Noordzee tot stand te brengen.
Hvide Sande is nu een belangrijke vissershaven.





Aangekomen op de Camping van Sondervig, 
belanden we op een plek, die wel ruim was, maar links en rechts voor en achter bezet waren met medekampeergenoten. 
Maar ja we schikken ons gewoon. 
Maandagmorgen was ons veldje weer bijna leeg. 
Een Italiaanse fietser was de één na laatste die weer vertrok.

's Avonds een lange tocht door de duinen naar een magnifiek strand. De zon ging bijna onder, zooo mooi. 
Hier waren geen schelpen te vinden, maar stenen. 
Zelfs Klaas zocht enthousiast een paar leukerds.



Zondag, mager zonnetje en 18 graden, rustig aangedaan 
en om 15.00 kregen we te horen, dat onze oudste zoon met kids gearriveerd waren op het vakantiepark Lalandia. 
Zijn vrouw is met hun jongste zoon op familiebezoek in Sydney. 
Hij besloot met zijn kids en een vriendinnetje 
voor zes dagen op stap te gaan. 
En toevallig was dit naar Denemarken. :-)
's Avonds gezellig aan de rummikub en kaarten.



Maandag 19 augustus, opgestaan met een lekker zonnetje, 
al bleef het de hele dag niet warmer dan 19 graden. 
Een mooie fietstocht gemaakt over het noordelijk gedeelte van het Ringkobing fjord: De Bagges Damning dam, waar twee grote bruggen de overtocht mogelijk maakt.




 




Doorgefietst naar Ringkobing, waar we met 
Peter en kids een afspraak hadden.
Een gezellig stadje met in ieder geval, die dag, 
gezellige kraampjes met kunstnijverheid.





De volgende dag met Peter en kids een vuurtoren beklommen met een hele smalle trap, 
zodat je in de grote vensterbanken moest uitwijken 
als er tegenliggers van boven kwamen. 
Een magnifiek uitzicht.











Ook op het strand was het heerlijk vertoeven. 
Het duurde niet lang of Luca was kletsnat.






In de namiddag en 's nachts veel regen. 
Maar 's avonds toch nog naar Lalandia gefietst 
en gezellig gebabbeld.

 Woensdag 21 augustus. Vertrokken uit Sondevig met regen. 
De Margrietroute hebben we verlaten 
en zijn oostwaarts getrokken en bij Herning zuidoostwaarts 
met reisdoel Kolding.
Voordat we vertrokken kregen we nog een leuke demonstratie van onze Deense buurman, die zijn deltavlieger schoonmaakte en weer opvouwde.  Trots liet zijn partner filmpjes zien van de tochtjes die hij had gemaakt. 


In Kolding een prachtig plekje aan de haven.







Door een gezellig paadje met de benenwagen naar het centrum.
Leuk autoluw centrum en sfeervolle oude huizen.


gemeentehuis van Kolden 

op het groene gedeelte zijn reliëfs aangebracht

en veldbloemen geplukt

Donderdag 22 augustus een grijze dag.
De bedoeling was om in Arosund aan de haven te bivakkeren  en vrijdag met de fiets naar het eiland Aro te gaan. Maar de weersberichten gaven voor de volgende dag slecht weer aan met windkracht 5/6. Dat leek ons te gortig en zijn zuidwaarts gereden 
en de Margrietroute weer opgepakt. 
Christiansfeld, een stadje dat in 1773 gesticht werd door een Evangelische Broedergemeenschap, ook wel Hernhutters genoemd, hebben we aangedaan. 


Veel huizen hebben een Hernhuter Sterne

Vervolgens de vierbaansweg genomen En zijn in de buurt van Flensburg op een camping in een bos neergestreken.
De DK werd verruild voor de D. ;-)

's Avonds genoten van een mooie boswandeling.






Vrijdagmiddag in Lüneburg, ten zuidoosten van Hamburg, op een camping midden in de stad neergestreken.
Wat een mooie oude stad!!
Terwijl we de watertoren, die je kunt beklimmen en kunt genieten van het mooie panorama en het historische Rathaus,
 nog niet eens gezien hebben. :-)
Maar onderstaande oudheden waren ook al de moeite waard.  
Kijk maar!!!






ook hier heel veeel liefdesslotjes 

toren van de Sint-Janskerk


Zaterdag 24 augustus om 15.00 waren we weer thuis.

We waren amper vier uur thuis, toen een windhoos/valwind in een kwartier tijd, op verschillende plekken, 
onze stad behoorlijk ontregelde. 
Schuin tegenover ons huis, kwam de kroon van een dikke eik 
op een haar na, op het huis van de buurman.
Mijn lief was niet thuis en kon naderhand amper thuis komen, vanwege de grote takken, die op de weg lagen.  
Dit was voor mij de ergste storm, die ik meegemaakt heb. 
De struiken en bomen rondom ons huis gingen 
van links naar rechts en blad vloog door de lucht.
 

de weggerukte kroon


de stam staat nog overeind






Onze social sofa, die we vorige jaar met buren 
en een zorginstelling gemozaïekt hebben,
kwam gelukkig ongedeerd uit de windhoos!

Ondanks veel materiële schade, 
geen menselijk leed. Gelukkig maar!!
Het heeft echt weken geduurd 
voordat alle straten weer ontdoen was van bomen en takken 
en  schoon waren.