UK part 3 and final part

Vrijdag 31 mei, voor het eerst weer richting het oosten van Engeland,

 om uiteindelijk weer thuis  te komen. ;-)

Op camping Little Winnick hebben we genoten van onze buurtjes. 

Een opa en oma met hun kleinzoon Sam. 

Ik had een brandende vraag en uiteindelijk heb ik die aan oma gesteld. 

Eerst- en dat is erg gemeend en zeer gewaardeerd -,

 vertelde ik haar, dat mijn mening over the English people positief is:
ze zijn voorkomend en beleefd. 

Ik heb zelfs gezegd, much more than our people!! Ook weer gemeend! 

Maar.. dat ik me verbaas over het lagerhuis, waar men in een vergadering 

maar door elkaar heen schreeuwt.

Oma wilde niks hierover kwijt, alleen, dat de regering er een potje van maakt.

 Helaas weet ik nu nog steeds niet, of dat geschreeuw een traditie van jaren her is.

 Èn of ze dat ordinaire geschreeuw niet zouden willen afschaffen, met bv. een  referendum:
VOOR of  TEGEN.  ;-)

Klaas is altijd van de pontjes en zijn scherpe blik had op de kaart een klein pontje ontdekt.

Maar van te voren toch maar even het dorpje Fowey ingelopen.

Wat bleek?

Vanwege eb, zou, als wij het pontje met de camper opgereden waren, 

de achterkant met fietsen op de drager, de grond hebben geraakt.

Dus dat is 'em niet geworden.

Wel leuke plaatjes van de overkant, met pontje èn bootjes die droog staan vanwege het getij.

Vanwege de warme Golfstroom zie je regelmatig palmbomen in het zuiden van Engeland.
En zo nu en dan een bloeiende.
In het midden een kamperfoelie.

Degene, die dit leuke, schilderachtige vissersdorp, Polperro ons heeft aanbevolen,

 is vandaag jarig. 

Rindert, van Harte!!!

In het Nationaal Park Dartmoor zijn we
door het gehuchtje Two Bridges gereden. Inderdaad er zijn twee stenen bruggetjes.

Het rechtse veulentje op de foto, was ondeugend en liep steeds over de weg. 

Moeder Merry graasde rustig verder en ging haar kind niet achterna 

èn gaf haar zelfs niet eens een standje.

Of wist ze dat de automobilist toch wel zou stoppen èn geen flinke boete wilde riskeren??

Wat kan ik hier nog aan toe voegen? 

De winkelketen Saintsbury's is erg UK gezind.

Het fruit en de groente, dat geteeld wordt in het Verenigd Koninkrijk,

 is duidelijk voorzien met de Britse vlag. 'Beslist niet lelijk. Juist mooi!!

Maar ik vraag me wel af, of dit te maken heeft met het gedoe van de Brexit.

Of gebruikt men al jaren deze mooie verpakking?

Ik heb zelfs nog een gratis Brits doosje gescoord. Super blij mee en handig voor de opberg van boeken en tijdschriften in de camper.

Overigens zag ik in een Spar winkel, een rode paprika met een verwijzing,

 dat het product in Nederland is geteeld.

Ook weer leuk!

Al moet ik wel zeggen, dat de Britse aardbeien en radijsjes hééééél erg lekker waren.

Na een overnachting op Newlands Holidays bij Charmouth, zijn we onze weg vervolgd naar Dover. 

Het plan was aan de zuidkust nog één  keer te overnachting, maar Klaas was goed op dreef en  voordat we er erg in hadden zaten we op de boot naar Calais,

 waar Klaas eindelijk toch nog fish and chips heeft kunnen verorberen.

Op een gereserveerde -  de Belgen spreken van voorbehouden - camping kwamen 

we 's nachts om half twaalf aan.

De volgende dag lekker uitgerust en aan het strand pootje gebaad in de Panne.


Vandaag richting huis. Ook weer prima  !!   :-)

Wat een verrassing! De kittens van de buren dollen en krioelen door de kamer.
Voordat wij vertrokken, waggelden ze nog op hun pootjes.
Wat gaat dat snel!!
Ze zijn zelfs zindelijk. ;-)

Tweede verrassing.
Onze tuin.
 De klimhortensia, vingerhoedskruid, roos op stam, vrouwenmantel, clematis en kleine chrysanthemum bloeien, en  terwijl 14 dagen alles nog groen was.

Waar hebben wij dit orkestje gezien???
Met de schone naam:
De rustende moeders ??

UK. Part 2

Zaterdag 25 mei, vertrokken we met goede moed richting Bath, (niet giga ver van Bristol),

maar omdat mijn interesse niet zo in die oudheid ligt, zijn we i.p.v.  naar het noorden van het zuiden van Engeland, naar het zuiden getuft. (mooie zin. :;-) ) 

Overigens wel jammer, want het Engelse zonnetje scheen de hele dag uitbundig,

Gelukkig vergoedde de mooie camping Highlands End in Eype, weer veel, 

want we hadden een prachtig uitzicht op de onderliggende zee.(Het Kanaal)

Helaas konden we hier i.v.m. bank holidays, maar een nachtje blijven.

Langs de steile paden naar het strand.

Nu weet ik, waarom het Engelse gras in mijn tuin het niet doet. 

 Het verlangt naar de zilte lucht van de Engelse kust. 

Zondag voor de verandering maar weer eens naar de Noordkust

 (van Somerset) Camping in het leuke stadje Porlock met de geurende rozen.

. Overal rose, witte en rode pluimvormige bloemen in de bermen.

De naam van die kleurrijke bloem, moet ik nog opzoeken, 

maar ik heb al wandelend richting de zee,

een kleurig boeketje verzameld.

's Avonds bemerkte ik opeens een vieze stinkvoeten geur. Klaas is degene, die soms ook niet geheel vrij is van die lucht, werd natuurlijk van die zweetkakkerslucht beschuldigd.

Maar toen Klaas onder de douche stond, kwam ik er achter, 

dat die mooie, kleurrijke bloemen de èchte daders waren.;-

 De volgende dag naar Porlock-Weir( Bristol Kanaal - Atlantische Zee) gewandeld.

Nou ja, het was meer klimmen, zo steil hadden we het niet verwacht. 

Onze beenspieren zijn zodoende flink getraind.

Maar wat een leuke paadjes, omringd met bomen, rododendrons, varens en grassen.

Het gehuchtje bestaat uit cottages met strodaken en de pizza is daar heel bijzonder. ;-) 

   

Wat een pret aan zee voor de kids:   Krabbetjes vangen!

Deze zeester is voor Vivian voor haar project op school.

Zelfs tussen de stenen aan het strand, bloeien de Stinksokkenbloemen uitbundig!!!

Dinsdag 28 mei vertrek uit Porlock over Porlock Hill. 

Met een stijgingspercentage van 25 % is dit een van de steilste wegen van Engeland.

  Tachtig km westwaarts naar Bude, via het district Devon naar Cornwall.

 Door het Exmoor, National Park. Het landschap is hier prachtig groen.

Ik kon het niet laten om dit leuke veulen en moeder te kieken.

Onderweg hebben we getreind in Lynmouth met een bijzondere Cliffrailway treintje.

Het bijzondere is, dat er twee treinen zijn, de bovenste trein heeft een gevulde watertank, die 

de onderste trein, als de rem wordt losgelaten naar boven trekt, zodat de bovenste naar beneden gaat.

En zo sta je dan in een andere stad: Lynton.

Als je dan toch in de buurt bent, dan moet je het vissersdorpje,

 annex cliffendorp Clovelly (Devon ) ook bekijken.

Het enige straatje is bestraat met cobbles, ronde keien..

Ontzettend, zo steil ga je naar beneden. Met regen, lijkt het mij een hachelijke onderneming.

De haven is uit de 14 de eeuw, zo ook als de meeste cottages.

De bewoners vervoeren hun spulletjes op sleetjes en met ezels.

Een bewoonster van Clovelly gaf vriendelijk toestemming om een foto van haar 

èn haar boodschappenslee te maken.

Kevin, voor jou is hier ook nog werk te doen: 

Voor het LIFEBOAT HOUSE zochten ze nog energieke mannen. 

Vandaag dinsdag 28 mei, zijn we weer uit Bude vertrokken. 

Gisteren kregen we een SeaSite plek op de camping toegewezen. 

Helaas was de zee ver te zoeken. ;-)

Vanwege de bank holidays, konden we maar één nachtje blijven. 

Dit heeft ons overigens niet gestoord.

Wel nog een race op de fiets naar Bude gemaakt. Niet racen, maar remmen!! 

En terug?? We hebben een e-bike! Want anders waren we nu nog onderweg. ;-)

Woensdag voor de verandering, maar weer eens naar de zuidkant van Cornwall.

Deze keer voor het eerst regen en mist.

Daarom Morrissen en Lidl maar bezocht voor wat inkopen. 

Gelukkig, was de mist opgetrokken en kwamen we op de uitgekozen camping aan. 

De vriendelijke eigenaresse, verwees ons naar de camping van haar broer, 

een mile verderop,want haar camping was geheel bezet. 

Dat we nog wel naar Engeland durfden te komen, zo verwelkomde deze man ons. 

Hij was niet blij met de komende Brexit. Er kwamen bijna geen Europeanen meer op zijn camping.

Als je Engeland bezoekt kun je niet terug komen, als je geen tuin hebt bezocht. 

Gelukkig was per fiets De Lost Gardens of Heligan in de buurt. 

Wel weer up en down the hill.

Maar heel bijzonder.

 Een 400 jaar oude, giga, grote tuin, die na verval eind vorige eeuw,

 mede door een Nederlander weer geheel hersteld is.

Voor jong en oud leuk!

Het strand van Pentewan

 Klaas wilde graag Fish and Chips, maar geen tentje te vinden, 

daarom maar een Nederlandse versie gemaakt

 Morgen gaan we, Anneke en Rindert, let op!! naar Polperro!!!

UK

Engeland met een bezoek vereren, stond steeds op ons verlanglijstje, 
maar.........dan geen regen in het vooruitzicht!

En dat is gelukt!

We vermaken ons al vier volle dagen prima, met een heerlijk zonnetje.

Wat kan een mens nog meer
in Engeland verlangen?  

Maandagmorgen vertrokken we met onze camper
naar Hoek van Holland.

Voordat we aan boord gingen, kregen we nog te maken met
 een "serieuze" douanecontrole. 
De schuifdeur van de camper moest geopend worden en de douanier, 
wierp een vluchtige blik in het achterste gedeelte van de auto.
 Een wassen neus overigens, want met gemak hadden we
 twee volwassen verstekelingen

in de bakken, onder het bed kunnen verstoppen. 

 Na  een prettige en ontspannen reis van zes en een half uur, 
waren we de grote plas over.
Ook hier in Harwich passencontrole.
Vóór ons werd een personenauto goed onder de loep genomen.

Gelijk maar een camping opgezocht, want de zon ging al bijna onder.

De volgende dag op weg naar camping Lee Valley 
in de buurt van Rye House, ten noordoosten van Londen.
Onderweg genoten van de bermen met fluitenkruid, margrietjes, koolzaad 
en struiken met meidoorn, vlier en brem.

's Middags al wandelend op zoek naar het dichtstbijzijnd railway station.

De smeerwortel (links) wordt bij ons maar 30 cm. Hier minstens een meter.

Een uur aan de wandel, toen het station in zicht kwam.

Langs de wandelpaden aan het water, vele Narrow bootjes.

Woensdag met fiets naar het station en overstap met metro naar Londen.

Inmiddels weten we nu ook hoe de metro werkt 

en hoe ontzettend diep en stijl dit gangenstelsel is.

 Voordat je het perron bereikt had, moest je twee lange steile roltrappen af,

 je hing naar voren of naar achteren, naar gelang je up of down ging.

Westminster: omgeving van de Tower Bridge.

 Londen is erg veranderd, sinds de laatste keer, dat we er voor een tripje waren. 

De Shard, (scherf ) 310 m, rechts achter de Tower Bridge, 
domineert de skyline van Londen. 

Toen we in Liverpoolstreet Station uit de metro stapten, 

viel het volgende ons gelijk op:

 oude, hoge gebouwen, soms met zeven verdiepingen,

 vielen in het niet bij de torenhoge, wolkenkrabbers.

  

Een hele toestand voor the Houses of Parliament. 

Er werd heftig gedemonstreerd vóór of tegen de Brexit.

Het moet gezegd worden, maar de tegenstanders waren in de meerderheid.

 Het lijkt voor Prime Minister Theresa May, 

 om nóg één keer, een stemming uit te schrijven, volgens een krant,

een gepasseerd station.

De Big Ben, verscholen in pakpapier!
 Haar schoonheid hebben we niet kunnen aanschouwen. 
Als de renovatie achter de rug is, en de geschatte kosten van 69 miljoen euro betaald is, dan komen we misschien nog eens terug. ;-)

Voor Buckingham Palace geen wisseling van de wacht,

 maar wel diverse rijen met keurig, geklede dames en heren, 

die wachtten, totdat ze twee aan twee door de security konden gaan.

Bij navraag bleek, dat men bij de Queen op visite mocht, 

om haar goud te bekijken.

 Omdat ik zo verbaasd keek, liet de mevrouw  haar uitnodiging zien.

 Inderdaad, het stond er ècht. 

Ik kan we niet voorstellen, dat onze koning zijn volk uitnodigt

 om zijn kostbaarheden te laten zien.

De avondeditie van een krant vertelde 

dat de Queen 's morgen nog gesignaleerd

 was in een kledingzaak. Help!!

En dan 's middags ook nog eens, honderden mensen de handen schudden.

 Toch kranig van zo'n oude Lady!!

Aan de Trafalgar Square, de National Gallery bezocht.

Ondanks vele werken van Nederlandse meester: 
Rembrandt, Vermeer en Van Gogh
bekoren mij het meest bovenstaande schilderijen, van voor mij, onbekende schilders.

Donderdag onderweg naar de volgende pleisterplaats
 en onderweg Windsor Castle bezocht. 
Wat moet ik daar van zeggen?
Een giga groot complex, met mooie binnentuinen. 
Errrrug oud, vanaf 1066 al bewoond door
diverse Engelse koningen, zoals de Edwards, Henry's, Charles en Georges, 
die bijna allemaal weer, door de eeuwen heen, een gedeelte erbij aangebouwd hebben.
De St. George's kapel bekeken, waar ook Prins Harry en zijn Meghan 
vorig jaar in mei zijn getrouwd.

Zelfs de huidige koningin Elizabeth, verblijft er weekends,
 tenminste als ze geen andere verplichting heeft.


 Algemeen:
De bevolking is erg vriendelijk en behulpzaam. 
Dat May is afgetreden, merken we hier niks van op de camping. 
Als ik straks ga afwassen, hoor ik het vast wel, hoe men er over denkt,
Gister vertelde een mede afwasser, dat de meeste Britten willen blijven in de EU.

Sinds donderdag verblijven we twee nachten op Riverside Park in Hurley aan de Theems,
We kunnen hier maar twee dagen verblijven, vanwege de bank holiday.
Vanmiddag heerlijk gefietst langs de Theems en het stadje Marley bezocht.