UK part 3 and final part

Vrijdag 31 mei, voor het eerst weer richting het oosten van Engeland,

 om uiteindelijk weer thuis  te komen. ;-)

Op camping Little Winnick hebben we genoten van onze buurtjes. 

Een opa en oma met hun kleinzoon Sam. 

Ik had een brandende vraag en uiteindelijk heb ik die aan oma gesteld. 

Eerst- en dat is erg gemeend en zeer gewaardeerd -,

 vertelde ik haar, dat mijn mening over the English people positief is:
ze zijn voorkomend en beleefd. 

Ik heb zelfs gezegd, much more than our people!! Ook weer gemeend! 

Maar.. dat ik me verbaas over het lagerhuis, waar men in een vergadering 

maar door elkaar heen schreeuwt.

Oma wilde niks hierover kwijt, alleen, dat de regering er een potje van maakt.

 Helaas weet ik nu nog steeds niet, of dat geschreeuw een traditie van jaren her is.

 Èn of ze dat ordinaire geschreeuw niet zouden willen afschaffen, met bv. een  referendum:
VOOR of  TEGEN.  ;-)

Klaas is altijd van de pontjes en zijn scherpe blik had op de kaart een klein pontje ontdekt.

Maar van te voren toch maar even het dorpje Fowey ingelopen.

Wat bleek?

Vanwege eb, zou, als wij het pontje met de camper opgereden waren, 

de achterkant met fietsen op de drager, de grond hebben geraakt.

Dus dat is 'em niet geworden.

Wel leuke plaatjes van de overkant, met pontje èn bootjes die droog staan vanwege het getij.

Vanwege de warme Golfstroom zie je regelmatig palmbomen in het zuiden van Engeland.
En zo nu en dan een bloeiende.
In het midden een kamperfoelie.

Degene, die dit leuke, schilderachtige vissersdorp, Polperro ons heeft aanbevolen,

 is vandaag jarig. 

Rindert, van Harte!!!

In het Nationaal Park Dartmoor zijn we
door het gehuchtje Two Bridges gereden. Inderdaad er zijn twee stenen bruggetjes.

Het rechtse veulentje op de foto, was ondeugend en liep steeds over de weg. 

Moeder Merry graasde rustig verder en ging haar kind niet achterna 

èn gaf haar zelfs niet eens een standje.

Of wist ze dat de automobilist toch wel zou stoppen èn geen flinke boete wilde riskeren??

Wat kan ik hier nog aan toe voegen? 

De winkelketen Saintsbury's is erg UK gezind.

Het fruit en de groente, dat geteeld wordt in het Verenigd Koninkrijk,

 is duidelijk voorzien met de Britse vlag. 'Beslist niet lelijk. Juist mooi!!

Maar ik vraag me wel af, of dit te maken heeft met het gedoe van de Brexit.

Of gebruikt men al jaren deze mooie verpakking?

Ik heb zelfs nog een gratis Brits doosje gescoord. Super blij mee en handig voor de opberg van boeken en tijdschriften in de camper.

Overigens zag ik in een Spar winkel, een rode paprika met een verwijzing,

 dat het product in Nederland is geteeld.

Ook weer leuk!

Al moet ik wel zeggen, dat de Britse aardbeien en radijsjes hééééél erg lekker waren.

Na een overnachting op Newlands Holidays bij Charmouth, zijn we onze weg vervolgd naar Dover. 

Het plan was aan de zuidkust nog één  keer te overnachting, maar Klaas was goed op dreef en  voordat we er erg in hadden zaten we op de boot naar Calais,

 waar Klaas eindelijk toch nog fish and chips heeft kunnen verorberen.

Op een gereserveerde -  de Belgen spreken van voorbehouden - camping kwamen 

we 's nachts om half twaalf aan.

De volgende dag lekker uitgerust en aan het strand pootje gebaad in de Panne.


Vandaag richting huis. Ook weer prima  !!   :-)

Wat een verrassing! De kittens van de buren dollen en krioelen door de kamer.
Voordat wij vertrokken, waggelden ze nog op hun pootjes.
Wat gaat dat snel!!
Ze zijn zelfs zindelijk. ;-)

Tweede verrassing.
Onze tuin.
 De klimhortensia, vingerhoedskruid, roos op stam, vrouwenmantel, clematis en kleine chrysanthemum bloeien, en  terwijl 14 dagen alles nog groen was.

Waar hebben wij dit orkestje gezien???
Met de schone naam:
De rustende moeders ??