LOGEES

We hebben logees.
Luca en Lewis.

Dit was al een tijdje gepland en goed voorbereid.

De jongste van het stel, had een keertje bij ons gelogeerd, 

maar dat eindigde met: "Ik wil naar mama toe."

Toen de ouders kwamen vragen of hun schatjes mochten logeren,

vanwege een bruiloft van een geliefd nichtje in Canada,

werd operatie logeren ingezet.

Met goed gevolg, want de twee kids telden de nachtjes af.

Vandaag was het zover.

Om twaalf uur stond ik bij school om de kids op te halen.

Na de lunch, moest ik mee naar boven, want  de heertjes wilden hun kunsten 
 aan mij vertonen in onze slaapkamer.

 Er werd eerst verkleed en daarna kondigde ceremoniemeester Luca

luidkeels de artiest aan,

I

Koprol, springen en dansen werd vandaag ten tonele gebracht

en oma bejubelde, al hakend, het enthousiaste stel.

Tegen acht uur werd het bedtijd, normaal gaan ze vroeger,

maar vanwege de wintertijd, komend weekend, 

leek het me slim om wat later bedtijd in te stellen.

Mijn lief was al twee keer ingezet om spullen op te halen

toen een derde keer ook nog nodig was:

Luca van zes kon niet slapen zonder zijn eigen lievelingskussen.

Opa net weer thuis, toen Lewis er achter kwam, dat ook zijn Wafwaf

niet meegekomen was.

Om dàt drama te voorkomen, je raadt het al, was een vierde ritje nodig.

Maar mijn man belde...... Wafwaf was nergens te vinden...

Ondertussen was Lewis al in dromenland

 en vond ik later

 in de vensterbank....

Wafwaf.



En nu?
Slapende marmotjes!

Klusjes op zaterdag.

Luca leest handleiding,
"Opa, wij weten wel hoe het moet."
Wow! twee laptops. ;-)

Op verzoek maakt Vera prachtige dolfijnen voor de boys.

      

  

Blad opruimen.
Een vrolijk klusje.

Het leukste:
Verstoppen tussen het blad,
Kippenvoer strooien op het blad, om vervolgens de kippen met een boe geroep te laten schrikken.

Blogfaul.

In mijn tienerjaren leerde ik tijdens een schoolreis,
 een Duits meisje uit Boppard kennen, waar ik jarenlang mee gecorrespondeerd heb.

Als Christel destijds een poosje niet geschreven had, 

begon de openingszin steevast:

Ich war schreibfaul. (schrijflui)

Je begrijpt wel, dat ich jetz auch Blogfaul bin gewesen or geworden war. ;-)

Maar de luiigheid is nu voorbij.
Ik start weer met frisse moed. 
 
Om de titel van mijn blog eer aan te doen, 
komen eerst de creatieve dingetjes.


Zeg het met gehaakte bloemetjes

De eerste Cal deken van 2014, 
eindelijk voorzien van een leuk stofje.

 Gehaakte tas, met leren flap. 

Paardenstal voor de kids.

Opvouwbare shopper.

Gehaakte broches en...
 

een vogeltje uit het boek:
"Kleurrijke hebbedingetjes haken", van Margriet de Muinck.

'n Dekentje voor Wafwaf,
 al werd die later door de eigenaar afgekeurd. ;-)

Vlaggenlijn, onder het motto: 
Elke dag een feestje, maar je moet wel zelf de slingers ophangen.

And last, but not least,
Vera haar eigen ontwerp en eigenhandig gehaakte hoofdband.