Elk voorjaar krijg ik de kriebels.
De zaai kriebels wel te verstaan.
Dan ben ik helemaal mijn nachtelijke slakkenjacht avonturen vergeten.
Luizen, rupsen, meeldauw, wortelvlieg en weet-ik-veel welk beestje
MIJN groenten probeerden te terroriseren.
Het komt dan niet in me op.
Nee, dan strooi ik weer enthousiast zaadjes in de potjes en bevolken ze weer
de vensterbanken.
Helemaal happy ben ik als ik mijn eerste raapsteeltjes uit mijn moestuinbak haal.
Dit jaar heb ik goed geïnvesteerd in de goede aarde.
Vier zakken aarde van de Makkelijke Moestuin zijn er in de bak bij gekieperd.
Biologisch zaad gekocht.
(regulier zaad, bevat veel gif, liet ik me vertellen)
En het resultaat?
Eerlijk gezegd heeft mijn achterbuurvrouw een veel betere oogst.
B.v. Een babyplantje courgette, wat ik haar gaf, is twee keer groter dan de mijne.
Het aantal courgettes ook.
De boerenkoolplantjes, groeien errrrg langzaam en zijn niet donker groen.
Ze staan nu in de volle grond en worden weer belaagd door... je raadt het al:
slakken èn rupsen.
Maar vanavond kunnen ze rustig slapen, ze worden beschermd door
emmers en bloempotten met stenen erop.
Update boerenkoolplantjes.
Vanmorgen heb ik de potten van de boerenkoolplantjes gehaald.
Een plantje was aangevreten door waarschijnlijk
de eitjes van een vlinder.
Maar ik heb nu de definitieve oplossing gevonden.
Want dit jaar komt er stamppot boerenkool. ;-)
Lewis aan het werk gezet.
Aardappels rooien.
UPDATE 6 september.
Laura vraagt met een grijzende blik naar de overdekte boerenkoolplantjes,
hoe mijn plantjes het maken.
Prima, geef ik als antwoord terug.
Voor de zekerheid kijk ik even en licht de vitrage op.
Ik kan mijn ogen niet geloven.
Aangevreten, door rupsen!!!
