Toen mijn lief en ik 8 november in Haren uit de trein stapten
om de NS Hondsrug route te lopen,
kwamen bij ons gelijk weer beelden naar boven
van het uit de hand gelopen Facebookfeest van 2012.
Gelukkig is de rust al lang wedergekeerd en heeft dit geen vervolg gekregen.
De Hondsrug route (15 km) is een prachtige tocht
met afwisseling van bos, akkers
en een schitterend ruig natuurgebied.
om de NS Hondsrug route te lopen,
kwamen bij ons gelijk weer beelden naar boven
van het uit de hand gelopen Facebookfeest van 2012.
Gelukkig is de rust al lang wedergekeerd en heeft dit geen vervolg gekregen.
De Hondsrug route (15 km) is een prachtige tocht
met afwisseling van bos, akkers
en een schitterend ruig natuurgebied.
Naast herfstbladeren, ook voorjaarsbloeiers; rododendron en paardenbloem.
Meestal zijn het de dames, die een keramiek museum willen bezoeken.
Maar nee, mijn lief bleef maar herhalen,
dat hij het Leeuwarder Keramiekmuseum wilde bezoeken.
Dus op naar de Friese hoofdstad.
Achteraf toch leuk
om ook nog kennis te maken met de hele thee cultuur en historie.
Èn het leverde nog leuke plaatjes op ook.
Leeuwarden roept bij mij leuke herinneringen op.
Als kind logeerden mijn zus en ik dikwijls in onderstaand huis,
nu Fryske Academy,
bij Omke Wiebe en tante Tjits.
Ik trok dan veel met het jongste nichtje, Yfke op.
Mijn oom had beneden het kantoor van Draisma levertraan
en de rest van het huis werd door de familie bewoond.
De hal en het plafond had fraaie muurschilderijen, weet ik me nog te herinneren.
Ik weet ook nog dat op een gegeven moment de melkboer in de straat kwam
en mijn tante me vroeg om een fles sûpe (fries voor karnemelk) te halen,
Help, dacht ik, de melkboer spreekt vast Nederlands, wat is sûpe in het Nederlands?
Gelukkig was ik vindingrijk en zei;
Mag ik een fles soep?
Ik hoor nog tante Weike, de secretaresse van mijn oom,
schaterlachten om die "slimme" oplossing.
Deze Draisma plaquette ontdekten we op het plein voor de Oldehove.
De Belmonte (16km) NS wandelroute; Ede ----> Wageningen,
gaat van het begin tot het einde door bos en bospaden.
Gelukkig wordt dit eenzijdige beeld ruimschoots vergoed met op het eind,
vanaf de Wageningse berg, fraaie vergezichten over de Rijn,
Gisteren was rondje Oldenzaal (Boerskotten NS wandeling) aan de beurt.
De route is erg afwisselend: parken, mooie bossen en glooiende landschappen.
En oude schuren van natuurmonumenten.
In het voorjaar is deze route vast nog mooier met bloeiende bloesem en bloemen.
.jpg)
2.jpg)
1.jpg)
