Gisteren stond ik voor een groot dilemma.
Zal ik verder gaan met de bereiding van de ijsbergsalade, of....... weggooien?
Met trots had ik mijn eerste sla uit de moestuinbak gehaald en
met een heerlijke, eigen gemaakte dressing besprenkeld.
Terwijl ik de salade omschepte zag ik tot mijn grote schrik een zwarte tor
opeens op de ijsbergblaadjes lopen.
Ik kon mijn eigen ogen amper geloven.
Op luis, had ik de blaadjes geïnspecteerd, maar niet op torren. ;-)
Voorzichtig heb ik het beestje uit de kom gevist en vervolgens naar buiten gekieperd.
Terwijl ik nog niet geheel was bekomen van de schrik
en de salade nog eens nauwkeurig doorzocht,
kroop opnieuw een zwarte tor, nu met een laagje dressing, naar boven.
Wat nu? Weggooien? Mijn lief er alleen van laten eten,
want wat niet weet, wat niet deert?
Uiteindelijk won mijn gezonde verstand.
Gewoon verder gaan met de bereiding, want deze sla is schoon.
De grond is niet verontreinigd met onkruidbestrijdingsmiddelen,
het gewas is niet bespoten met pesticiden.
Och, en die paar poepjes van de torren?
Dat proeft in ieder geval mijn lief niet.
Dit jaar geen gedoe met 30 voorgekweekte planten in de slaapkamer.
maar enkele laat/op tijd gekweekte exemplaren.
De komkommer- en courgetteplanten moeten nog verplant worden.
Ook de voorgezaaide sperzie- en snijbonen doen het goed.
De gekochte broccoliplanten ook.