woensdag 27 maart 2013

Sjaal, haas en de met de bus. ;-)

In twee avonden een sjaaltje voor Lotte gebreid.
Haar huidige sjaal was wat saai en daarom koos ze uit mijn bolletjesmand
twee roze bolletje, waarvan eentje met glitterdraadjes.
Tuurlijk wilde Vera ook, dat er voor haar wat gemaakt werd en dat werd een...........




Grappig om te zien, dat beide meiden het zo leuk en spannend vonden,
dat ik wat voor ze ging maken.


Maandag,  op mijn oppasmiddagje ben ik begonnen met breien, terwijl de dametjes aan het theetje drinken waren en we het spelletje speelden: Ik zie en zie, wat jij niet ziet.......
Mijn inschatting was, dat als ik een bijzonders steek (luie vrouwensteek ;-) ) zou toepassen,
dat het diezelfde avond nog klaar zou zijn. Maar het werd een avondje later.
Lotte droomde zelfs dinsdagnacht, dat de sjaal af was en haha, het was nog waar ook.
Woensdag na het zwemmen kwamen ze een paar keer aan de deur
om te vragen of de maaksels klaar waren, want het had nu wel erg lang geduurd.
Ze waren zelf zo slim om naar binnen te gaan, toen manlief voor een karweitje thuis
 was en ik er niet was, zodat ze slim de kamer afspieden en de creaties ontdekten. ;-)

Tegen de avond wilde ik nog collecteren voor ZOA, (Hulp voor slachtoffers van rampen en oorlogsgebieden) en vroeg ik Vera of zij met me mee wilde om met de collectebus langs de deuren te gaan.
Enthousiast begon ze te juichen: Met de bus???"
Na uitleg, haalde ze toch snel haar jas op, want dit leek haar ook wel leuk!
Het konijntje moest mee en elke keer hield ze het zo, dat de mensen wel moesten reageren. Een meneer reageerde met:  "O, een paashaas!"  Ja, toen zag ik ook, dat ik geen konijn gefabriceerd had, maar een haas. Vanaf toen had Vera een haasje. ;-)  Met veel plezier, rende Vera weer naar het volgende huis en was helemaal blij, als ze zelf bij de bel kon.Vooral deuren met trekbellen waren zeer interessant!
Maar het allerleukste was, toen haar een bounty werd aangeboden. Ik legde haar wel uit, dat die meneer wel heel erg aardig was door haar snoep te geven, maar dat dit wèl een uitzondering was.
Laat nu bij de volgende deur, een hele aardige mevrouw met een hondje, haar weer snoep aanbieden.
Bovendien was die mevrouw ook super aardig voor mij.
Ze bedankte me, omdat ik collecteerde en noemde het moedig.
Ik gaf toe, dat ik elke keer weer moed moet verzamelen om te collecteren.
En bedankte hààr voor haar bemoediging.

1 opmerking:

  1. Wat is deze sjaal mooi geworden! Tjah.. t'is toch nog zo koud, die kan nog goed gebruikt worden..
    En leuk blog heb je, ik ga nog even verder snuffelen :).
    Groetjes,

    Miriam
    't Bezige Bijtje

    BeantwoordenVerwijderen